تو این اتفاقات چند وقته ، دیدم نسبت به زندگی زمین تا اسمون
فرق کرده ، یادمه به استاد داشتیم میگفت که مرگ اطرافیان ما
باعث میشه ما بهت زده شیم ، این بهت زدگی مارو به تفکر
عمیقی میندازه ، به قول فلسفیش میشه فطرت ثانی .
تو این چند وقته مرگ یکی از همکلاسیام خیلی بهت زدم کرده ،
یه طوری که انگار بهم میگه دیدی چقدر مرگ بهت نزدیکه و تو
هنوز هیچکاری برا زندگیت نکردی ؟
امروز به همه دروغ گفتم ، گفتم میخوام برم شمال و نمیخوام گوشی
تلفنمو به خودم ببرم و از همه خداحافظی کردم ، اما نه ، شمال
نمیرم ،فقط دارم از ادما فرار میکنم ، میخوام تو این یه هفته برا
خودم باشم ، به خودم فکر کنم ، به زندگیم ، به ادماش !
خدا منو ببخشه بخاطر دروغم ، خدا منو ببخشه
دارم توجیه میکنم اما ، هیچ جوره نمیشد فرار کنم از دستشون .
درباره این سایت